Sąd Najwyższy w dniu 26 lutego 2025 roku podjął uchwałę, która jednoznacznie kształtuje podejście do wynagradzania nauczycieli za przepracowane godziny nadliczbowe. Dotychczas istniały wątpliwości dotyczące obowiązku wypłacania wynagrodzenia za dodatkowy czas pracy, zwłaszcza w przypadku zajęć prowadzonych poza obowiązkowym pensum.
Co zmienia uchwała?
Sąd Najwyższy jednoznacznie stwierdził, że nauczycielom należy się wynagrodzenie za każdą przepracowaną godzinę nadliczbową. Oznacza to, że w przypadku nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu tj. 40 godzin tygodniowo, każda dodatkowa godzina pracy ponad ten wymiar musi być odpowiednio wynagradzana. Dotyczy to również nauczycieli zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu, jeżeli pracują ponad ustalony wymiar czasu pracy. Uchwała przesądza, że oprócz godzin ponadwymiarowych w ramach pensum (czyli przekraczających tygodniowy wymiar zajęć dydaktycznych określony w Karcie Nauczyciela), szkoły powinny wynagradzać także obowiązki, których wykonanie powoduje przekroczenie normy tygodniowego zatrudnienia.
Jakie nadgodziny podlegają wynagrodzeniu?
Oprócz godzin należących do tzw. pensum, do czasu pracy nauczycieli, za który przysługuje wynagrodzenie, zalicza się m.in.:
- udział w wycieczkach szkolnych,
- przygotowanie do zajęć,
- organizowanie i prowadzenie zajęć dodatkowych,
- zebrania z rodzicami,
- rady pedagogiczne i inne obowiązki wynikające z organizacji szkoły.
Istotne jest, aby zadbać o odpowiednią dokumentację przepracowanych godzin. W przypadku ewentualnego sporu sądowego konieczne będzie należyte udowodnienie przepracowanych godzin.
Okres dochodzenia roszczeń
Przedawnienie roszczeń pracowniczych wynosi 3 lata. Oznacza to, że nauczyciele, którzy nie otrzymali należnej zapłaty za dodatkową pracę w przeciągu 3 ostatnich lat, mogą zgłaszać swoje roszczenia do dyrekcji szkoły lub występować na drogę sądową.