Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji. Sprawa dotyczyła skargi Klienta Kancelarii na decyzję organu podatkowego, który próbował pozbawić naszego Klienta prawa do odliczenia VAT. Sąd zwrócił uwagę na niespójne i wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie decyzji podatkowej, jak i wyroku sądu pierwszej instancji.
Sprawa dotyczyła faktur VAT, które – zdaniem organu – nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Materialną podstawą decyzji był więc art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Jednak w uzasadnieniu decyzji powołana została argumentacja dotycząca transakcji pozornych i świadomego uczestnictwa podatnika w oszukańczym schemacie, tak, jakby Organ stosował art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c ustawy o VAT.
Sąd pierwszej instancji próbował uporządkować tę chaotyczną argumentację, jednak w efekcie sam popadł w sprzeczność. W uzasadnieniu wyroku raz przychylał się do wersji, że transakcje w ogóle nie miały miejsca, a innym razem sugerował, że podatnik świadomie uczestniczył w oszustwie podatkowym.
Ostatecznie Naczelny Sąd Administracyjny podzielił naszą argumentację stwierdzając, że nie jest rolą sądu porządkowanie niejasnej argumentacji organów. Zadaniem sądu jest kontrola prawidłowości działań administracji, a nie wybieranie za nią właściwej podstawy prawnej.
Podatnik nie może być pozbawiany swoich praw w wyniku niejasnych i wzajemnie wykluczających się argumentów organu. W omawianej sprawie wyrok sądu pierwszej instancji został uchylony, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania.